Nummer: 12/2600/GB
Betreft: [klager] datum: 19 november 2012
De beroepscommissie als bedoeld in artikel 73, eerste lid, van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) heeft kennisgenomen van een bij het secretariaat van de Raad ingekomen beroepschrift, ingediend door mr. L.C.A.M. Bouts, namens
[...], verder te noemen klager,
gericht tegen een op 14 augustus 2012 genomen beslissing van de selectiefunctionaris,
alsmede van de overige stukken, waaronder de beslissing waarvan beroep.
Op grond van haar onderzoek overweegt en beslist de beroepscommissie als volgt.
1. De inhoud van de bestreden beslissing
De selectiefunctionaris heeft het bezwaarschrift van klager gericht tegen de afwijzing van het verzoek tot overplaatsing naar een beperkt beveiligde inrichting (b.b.i.) ongegrond verklaard.
2. De feiten
Klager is sedert 27 januari 2012 gedetineerd. Hij verblijft in de gevangenis van de locatie Sittard.
3. De standpunten
3.1. Namens klager is het beroep als volgt toegelicht.
Klagers partner heeft aangegeven dat er sprake is van een redelijk stabiele gezinssituatie. Klagers partner heeft goede contacten met de wijkagent. Klager heeft verzocht om verlof en om overplaatsing naar een b.b.i. Volgens klager is vervolgens een
‘zwartepietenspel’ begonnen. Klagers raadsman is door de locatie Sittard doorverwezen naar de politie te Vaals. De politie te Vaals heeft telefonisch contact opgenomen met klagers raadsman en heeft geweigerd inhoudelijk in te gaan op de brief die
klagers raadsman naar de politie had gestuurd. De politie heeft de brief doorgestuurd naar de locatie Sittard. Een medewerker van de locatie Sittard heeft telefonisch contact opgenomen met klagers raadsman op 10 augustus 2012 en hem doorverwezen naar
de
Advocaat-Generaal (A-G) van het ressortparket te Den Bosch. De A-G heeft klagers raadsman op 15 augustus 2012 medegedeeld dat klager vluchtgevaarlijk zou zijn. Klager zou derhalve tot nader order niet voor vrijheden in aanmerking kunnen komen.
De partner van klager beschikt over een nieuw woonadres in Maastricht.
3.2. De selectiefunctionaris heeft de afwijzing van genoemd verzoek als volgt toegelicht.
Klagers raadsman kan de klachten over de wijze waarop hij is behandeld door de politie en de A-G voorleggen aan de desbetreffende leidinggevenden. Dit valt niet onder de verantwoordelijkheid van de selectiefunctionaris. Het onderbouwde advies van het
OM
geeft aan dat klager onvindbaar was, hetgeen min of meer bevestigd wordt door het rapport van de reclassering. De reclassering heeft aan het opgelegde toezicht geen invulling kunnen geven, omdat klager onvindbaar was en niet reageerde op de verzoeken
van de reclassering. Klager is nog maar 24 jaar oud en hij heeft al een behoorlijk justitieel dossier opgebouwd. Hieruit blijkt dat klager een pro criminele houding heeft. De selectiefunctionaris heeft in de beslissing tot afwijzing van klagers verzoek
aangegeven dat hij niet afwijzend staat tegenover detentiefasering, maar dat klager eerst in een gesloten setting moet laten zien dat hij gemotiveerd is om de noodzakelijke gedragsinterventies te volgen.
4. De beoordeling
4.1. Op grond van artikel 3 van de Regeling selectie, plaatsing en overplaatsing van gedetineerden komen naast zelfmelders voor plaatsing in een beperkt beveiligde inrichting in aanmerking gedetineerden die een beperkt vlucht- en maatschappelijk
risico vormen, een strafrestant hebben van maximaal achttien maanden en beschikken over een aanvaardbaar verlofadres.
4.2. In de toelichting op dit artikel (Stcr. 12 september 2000, nr. 176, pagina 9) staat dat bij de plaatsing in zeer beperkt en beperkt beveiligde inrichtingen de beoordeling of de gedetineerde geschikt is tot terugkeer in de samenleving een
belangrijke rol speelt. Indicator bij de beoordeling daarvan is of de gedetineerde reeds eerder tijdens de huidige detentie met goed resultaat bewegingsvrijheid (onbegeleid) buiten de inrichting heeft genoten (algemeen verlof, schorsing van de
preventieve hechtenis, incidenteel verlof, strafonderbreking), alsmede of zich daarna omstandigheden hebben voorgedaan die aan deze indicator ernstig afbreuk doen. Gelet op het open karakter van de inrichting of afdeling spelen de aard, zwaarte en
achtergrond van het gepleegde delict en de persoonlijkheid van de gedetineerde een rol bij de beoordeling of betrokkene geschikt is voor plaatsing in een zeer beperkt of beperkt beveiligde inrichting of afdeling.
4.3. Uit de stukken blijkt dat klager reeds op 15 december 2008 in hoger beroep is veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Omdat klager zich geruime tijd onvindbaar heeft
gehouden voor justitie en hij nog een straf moest ondergaan van 393 dagen heeft het Team Executie Strafvonnissen een opsporingsonderzoek ingesteld. Klager is vervolgens op 27 januari 2012 aangehouden. Tevens blijkt uit de stukken dat klager bij een
eerdere aanhouding via een dakvenster is gevlucht. Voorts blijkt dat klager al sinds zijn jeugd veelvuldig in aanraking is geweest met politie en justitie en dat het recidiverisico wordt ingeschat als hoog. Bovendien heeft de reclassering, doordat
klager niet reageerde op uitnodigingen, de opdracht van het opgelegde toezicht met bijzondere voorwaarden niet kunnen uitvoeren. Gelet op het vorenstaande kan de op de onder 3.2 genoemde gronden gebaseerde beslissing van de selectiefunctionaris, bij
afweging van alle in aanmerking komende belangen, niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
5. De uitspraak
De beroepscommissie verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gegeven door de beroepscommissie voornoemd, bestaande uit mr. J.A.M. de Wit, voorzitter, mr. L.M. Moerings en dr. J.P.S. Fiselier, leden, in
tegenwoordigheid van L.A.M. Karels, secretaris, op 19 november 2012
secretaris voorzitter